Bir at terbiyecesinin yedinci sınıfa giden oğluna okulda bir kompozisyon ödevi verilir. Kompozisyonun konusu, öğrencilerin gelecekte ne yapmak istedikleri üzerinedir.
Çocuk altı sayfalık bir kompozisyon yazar. Gelecekte bir at çiftliğine sahip olmak istediğini belirtir ve bunu bütün detaylarıyla anlatır. İki yüz dönümlük arazi üzerine kurulan çifliğin çizdiği planında binalar, ahırlar ve koşu yolları vardır. Hatta sekiz yüz metre karelik çiftlik evinin ayrıntılı çizimini dahi yapmıştır. Arzuladığı, yüreğinde hissettiği hayalinin anlatımını tüm detaylarıyla kağıda dökmüştür.
Kompozisyonunu öğretmenine verir ve iki gün sonra geri alır. Kağıdın ortasında kocaman bir sıfır ve 'Beni gör!' notu yazılmıştır.
Neden sıfır aldığını öğretmenine sorar. Aldığı cevapsa, ' Bu senin için gerçekçi bir hayal değil. Paranız yok, gezginci bir aileden geliyorsun.
'At çiftliği kurman için çok paraya ihtiyacın var. Bunu başarman imkansız.' olur. Ardından da, 'Eğer kendine daha gerçekçi hedefler belirleyip kompozisyonu tekrar yazarsan, sana yeniden not veririm.' der.
Çocuk evine döner ve üzerinde düşünür. Babasına danışır. Babası,
' Bu konudaki kararını kendin vermelisin. Bu senin hayatın için oldukça önemli bir seçim.' der.
Bir kaç gün düşündükten sonra, kompozisyonunu değiştirmeden olduğu gibi öğretmenine tekrar geri verir. Öğretmenine,
'Siz verdiğiniz notu değiştirmeyin, bende hayallerimi.' der.
O yedinci sınıfa giden çocuk bugün iki yüz dönümlük arazi üzerine kurulmuş sekiz yüz metre karelik evinde oturuyor. Yazdığı kompozisyon ise şöminenin üzerinde çercevelenmiş asılı duruyor.
SIR KİTABINDAN...
Çocuk altı sayfalık bir kompozisyon yazar. Gelecekte bir at çiftliğine sahip olmak istediğini belirtir ve bunu bütün detaylarıyla anlatır. İki yüz dönümlük arazi üzerine kurulan çifliğin çizdiği planında binalar, ahırlar ve koşu yolları vardır. Hatta sekiz yüz metre karelik çiftlik evinin ayrıntılı çizimini dahi yapmıştır. Arzuladığı, yüreğinde hissettiği hayalinin anlatımını tüm detaylarıyla kağıda dökmüştür.Kompozisyonunu öğretmenine verir ve iki gün sonra geri alır. Kağıdın ortasında kocaman bir sıfır ve 'Beni gör!' notu yazılmıştır.
Neden sıfır aldığını öğretmenine sorar. Aldığı cevapsa, ' Bu senin için gerçekçi bir hayal değil. Paranız yok, gezginci bir aileden geliyorsun.
'At çiftliği kurman için çok paraya ihtiyacın var. Bunu başarman imkansız.' olur. Ardından da, 'Eğer kendine daha gerçekçi hedefler belirleyip kompozisyonu tekrar yazarsan, sana yeniden not veririm.' der.
Çocuk evine döner ve üzerinde düşünür. Babasına danışır. Babası,
' Bu konudaki kararını kendin vermelisin. Bu senin hayatın için oldukça önemli bir seçim.' der.
Bir kaç gün düşündükten sonra, kompozisyonunu değiştirmeden olduğu gibi öğretmenine tekrar geri verir. Öğretmenine,
'Siz verdiğiniz notu değiştirmeyin, bende hayallerimi.' der.
O yedinci sınıfa giden çocuk bugün iki yüz dönümlük arazi üzerine kurulmuş sekiz yüz metre karelik evinde oturuyor. Yazdığı kompozisyon ise şöminenin üzerinde çercevelenmiş asılı duruyor.
SIR KİTABINDAN...
Çok etkileyici bir hikaye olmuş, Bence çoğumuz zamanımızı başka insanların hayatlarını merak ve takip etmek için ve ya hayatımızdaki olumsuzluklardan, zorluklardan şikayet etmek için harcayacağımız zamanın bir bölümünü kendi hayatımız için hayal kurmaya ve bu hayali nasıl gerçekleştirebileceğimize ilişkin düşünmeye ayırsak, dünya birazcık olsun değişir miydi acaba?
YanıtlaSilHayallerimizin peşinden gidebilsek, ne olursa olsun yapmaya uğraşsak herkes mutlu olur muydu? Yorumunuz için teşekkürler...
SilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilÇok asil bir hayvandır at. Çok güzel bir hikaye hiç değişmeyen hayallerimiz olsun hep...
YanıtlaSilNe kadar güzel bir hikaye. Blogunu da çok sevdim. Takipteyim sevgiler :)
YanıtlaSilhayalleri ütopik olmayanlara gerçek ütopyalar yasaklanmalı zaten
YanıtlaSil