Çocuğunuzun boşanmadan çok fazla etkilenmemesi için anne ve baba olarak şunlara dikkat etmemiz gerekir.
* Çocuğunuzu eşinizle olan çatışmaların dışında tutun. Onu kazanmak için yarışa girmeyin.
* Eşinizle ayrıldıktan sonra dost olamıyorsanız, iş arkadaşı gibi ilişkinizi sürdürün. Çocuğunuzla ilgili sorunları konuşmak için arada sırada bir araya gelmeniz gerekebilir.
* Çocuğunuza eşinizi kötülemeyin veya olduğundan iyi göstermeye çalışmayın.
* Eşinizden öç almak için asla çocuğunuzu babasından (veya annesinden) mahrum bırakmayın. Çocuk düzenli olarak her iki ebeveyni de görmelidir.
* Çocuğunuz ebeveynlerinden birinin evini kendi evi gibi benimsemelidir. Bir gün orada, bir gün burada kalmak yerine tek ebeveynin yanında sürekli kalıp diğer ebeveynin yanına hafta sonu veya tatillerde gitmelidir.
* Çocuğunuzu acıyarak veya şımartarak eğitmeyin, Aşırılıklardan kaçının. Her iki ebeveynin de ayrılmadan önce davrandıkları gibi çocuklarına davranmalıdırlar.
* Çocuğunuza onu çok sevdiğinizi söylemeyi ihmal etmeyin. 'Biz ayrılsak bile sen bizim çocuğumuzsun. Ben senin annenim o da senin baban. Bu eskisi gibi kalacak. Hiçbir zaman değişmeyecek' demeyi ihmal etmeyin.
* Onun sizi birleştirmek için yaptığı kaprislere veya hazırladığı oyunlara gelmeyin. Sizi kullanmasına izin vermeyin. 'Bu yaptıkların hiçbir şeyi değiştirmeyecek. Biz büyükler böyle karar aldık. Biz istemedikçe kararımızı değiştirmeyiz' diye kesin ifadeler kullanın. Sizin
kararlılığınız, onun daha çabuk adapte olmasını ve güven duymasını sağlayacaktır.
* Boşandığınız için kendinizi suçlamayın. Olayı bir an önce kabullenip çocuğunuz ve sizin için en iyi yaşam tarzı nasıl olacaksa onu seçmelisiniz.
Uzun süre ağlayıp gözyaşı dökmeniz, bunalımlarda yaşamanız ne size ne de çocuğunuza hiçbir yarar sağlamaz.
* Çocuğunuz boşanmadan etkilenip etkilenmemesinde anne ve babanın boşanma anında birbirine davranma biçimleri önemli rol oynar. Birbirlerine saygı ile davranmış, belli bir seviyeyi korumuş, Çocukların önünde küçük düşürücü sözlerle kavga etmemiş anne ve babaların çocukları günlük yaşama daha çabuk uyum sağlarlar.
* Boşandıktan sonra erkek çocuk anne yanında kalıyorsa, bir erkek modeli olarak babasını görememesi veya az görmesi onun üzerinde olumsuz etki yapar. Erkek çocukların özdeşim kurabilmeleri için erkek modele ihtiyaçları vardır. Babanın yokluğunu telafi edecek, çocuğa sevgi ve ilgi ile davranacak üvey baba, dayı, amca, dede varsa çocuk bunalıma düşmez. Annesinin yanında kalan kız çocuk daha şanslıdır. Özdeşim kuracağı ebeveyni onun yanındadır. Fakat onun da babaya ihtiyacı olduğunu unutmamak lazımdır.
Sevda Salihoğlu Dursun
* Çocuğunuzu eşinizle olan çatışmaların dışında tutun. Onu kazanmak için yarışa girmeyin.
* Eşinizle ayrıldıktan sonra dost olamıyorsanız, iş arkadaşı gibi ilişkinizi sürdürün. Çocuğunuzla ilgili sorunları konuşmak için arada sırada bir araya gelmeniz gerekebilir.
* Çocuğunuza eşinizi kötülemeyin veya olduğundan iyi göstermeye çalışmayın.
* Eşinizden öç almak için asla çocuğunuzu babasından (veya annesinden) mahrum bırakmayın. Çocuk düzenli olarak her iki ebeveyni de görmelidir.
* Çocuğunuz ebeveynlerinden birinin evini kendi evi gibi benimsemelidir. Bir gün orada, bir gün burada kalmak yerine tek ebeveynin yanında sürekli kalıp diğer ebeveynin yanına hafta sonu veya tatillerde gitmelidir.
* Çocuğunuzu acıyarak veya şımartarak eğitmeyin, Aşırılıklardan kaçının. Her iki ebeveynin de ayrılmadan önce davrandıkları gibi çocuklarına davranmalıdırlar.
* Çocuğunuza onu çok sevdiğinizi söylemeyi ihmal etmeyin. 'Biz ayrılsak bile sen bizim çocuğumuzsun. Ben senin annenim o da senin baban. Bu eskisi gibi kalacak. Hiçbir zaman değişmeyecek' demeyi ihmal etmeyin.
* Onun sizi birleştirmek için yaptığı kaprislere veya hazırladığı oyunlara gelmeyin. Sizi kullanmasına izin vermeyin. 'Bu yaptıkların hiçbir şeyi değiştirmeyecek. Biz büyükler böyle karar aldık. Biz istemedikçe kararımızı değiştirmeyiz' diye kesin ifadeler kullanın. Sizin
kararlılığınız, onun daha çabuk adapte olmasını ve güven duymasını sağlayacaktır.
* Boşandığınız için kendinizi suçlamayın. Olayı bir an önce kabullenip çocuğunuz ve sizin için en iyi yaşam tarzı nasıl olacaksa onu seçmelisiniz.
Uzun süre ağlayıp gözyaşı dökmeniz, bunalımlarda yaşamanız ne size ne de çocuğunuza hiçbir yarar sağlamaz.
* Çocuğunuz boşanmadan etkilenip etkilenmemesinde anne ve babanın boşanma anında birbirine davranma biçimleri önemli rol oynar. Birbirlerine saygı ile davranmış, belli bir seviyeyi korumuş, Çocukların önünde küçük düşürücü sözlerle kavga etmemiş anne ve babaların çocukları günlük yaşama daha çabuk uyum sağlarlar.
* Boşandıktan sonra erkek çocuk anne yanında kalıyorsa, bir erkek modeli olarak babasını görememesi veya az görmesi onun üzerinde olumsuz etki yapar. Erkek çocukların özdeşim kurabilmeleri için erkek modele ihtiyaçları vardır. Babanın yokluğunu telafi edecek, çocuğa sevgi ve ilgi ile davranacak üvey baba, dayı, amca, dede varsa çocuk bunalıma düşmez. Annesinin yanında kalan kız çocuk daha şanslıdır. Özdeşim kuracağı ebeveyni onun yanındadır. Fakat onun da babaya ihtiyacı olduğunu unutmamak lazımdır.
Sevda Salihoğlu Dursun
Çok önemli bir konuya yer vermişsiniz. Çocukların 3-5 yaşlarındayken belirli kişilik özelliklerinin oluşmaya başladığını bilip ona göre davranılmalı daha sonra bunları değiştirmek neredeyse imkansızlaşıyor..
YanıtlaSilSize kesinlikle katılıyorum. Çocuklarımızın psikolojisini ve ilerleyen yaşlarında oluşacak sıkıntıların düşünülmesi gerekmektedir. Yorumunuz için teşekkür ederim..
Sil