ZAMANIM YOK DEME!!

Meksika'da İnka Tapınaklarına çıkmak isteyen bir grup Avrupalı arkeolog, yerli bir rehber grubu eşliğinde yola koyulurlar. Yol boyunca yerli rehberler zaman zaman kendi aralarında konuşarak bir süre yolun ortasında oturup bekliyor, sonra tekrar yola koyuluyorlardı. Tepeye varıncaya kadar bir çok kez tekrarlanan bu hareket, arkeologlardan birinin garibine gider ve yaşlı rehbere sorar,

'Yol boyunca bir çok kereler yol ortasında oturup bekledik ve zaman kaybettik. Bunun gereği var mıydı?'

Yaşlı rehber yanıtlar;

'Çok kısa sürede çok hızlı yol aldık, ruhlarımız bizden çok uzakta kaldı. Oturup onları bekledik' der.

Çünkü bu yaşam içerisinde öylesine hızlı yol alıyoruz ki, (ya da öylesine hızla geçen zamana ayak uyduramayıp ardından baka kalıyoruz ki) Bırakın ayaklarımızın geride kalmasını nerede olduklarını bilenimiz yok. Herkes bir arayış içerisinde ama neyi aradığımızı bilende yok. Sanıyoruz ki, çok paramız, güzel bir evimiz,spor bir arabamız ve iyi bir kariyerimiz olursa mutlu olacağız, ama olmuyor işte.

Zaman yönetiminin temelinde şu ilke vardır:

'Yaşam seçimlerimizden ibarettir; zaman yönetimi de öyle. Neyi seçersek onu yaşarız, ne ekersek onu biçeriz.'

Eğer bir şeyi yapmaya zaman bulamıyorsanız, başka bir şeye zaman ayırmayı, önem ve öncelik vermeyi seçmişsinizdir. Öyleyse yaşamsal soru şu: 

YAŞAMDAKİ SEÇİMLERİMİZ DOĞRU MU?

'Sen geçikebilirsin ama zaman geçikmez.'
'Bir günün değeri iki yarın kadardır.'

DERLER Kİ,

Bir seneyi en iyi değerlendirecek kişi,
sınıfta kalan öğrencidir.
Bir ay ise 8 ayda doğum yapan kadın için çok şey ifade eder.
Bir haftanın değerini en çok anlayacak kişi herhalde haftalık dergi çıkaran editör.
Bir dakikayı ise az önce treni kaçırana sormak gerek, 
ya bir saniyenin değerini kaza yapan sürücüden daha iyi anlatabilecek kişi var mıdır acaba?
Hele hele bir salise size bir şey ifade etmese bile, olimpiyatlarda gümüş madalya alan bir koşucu için çok şey ifade eder.

Zamanın değerini, yapacak işi olan bilir.
                                               (ATASÖZÜ)
Düşünmeye, okumaya, eğlenmeye, sevmeye ve sevilmeye zamanınız var mı? Ya da hayal kurmaya? Gülmeye? Yeni bir şeyler öğrenmeye, yeni yerler görmeye ve yeni yeni insanlara tanımaya zamanınız var mı? Sahip olduklarınızın keyfini çıkarmaya zamanınız var mı?

Zaman son derede demokratiktir, zengine de yoksula da aynı davranır. Hepimizin 24 saati var ama günü verimli ya da verimsiz, mutlu ya da mutsuz,sinirli ya da huzurlu geçirmek bizim elimizdedir.

İki insan arasında ki fark sahip oldukları zaman değil, onu nasıl kullandıklarıdır.

Zaman yönetimi ile bilmeniz gereken tüm doğruları yazar bu kitapta toplamış. Ben uygulamaya başladım bile. Kitabı ikinci okuyuşum çok beğendim. Çok beğendiğim bir kitap olunca sizinle paylaşmakta kaçınılmaz oldu.