Hz. Ömer döneminde bir yangın çıktı bu 0 kadar şiddetli bir yangındı ki ateş taşları bile kuru odun gibi rahatlıkla yakıyordu.
Yangın çok büyüktü ve her an daha da büyüyordu. Yangın büyüdükçe büyüdü; evleri, yapıları hatta kuşların kanatlarını ve yuvalarını tutuşturmaya başladı.
Kısa bir sürede alevler şehrin yarısını sardı: Artık su kar etmiyordu. Halk ateşe kova kova su ve sirke döküyordu, fakat nafile.
Yangını söndüremeyen halk Ömer'e koşmaktan başka çare bulamadı.
"Ya Halife yangını söndüremiyoruz, bize yardım et" diye yalvardılar.
Hazreti Ömer işin aslını ve sırrını biliyordu.
"O yangın Allah'ın alametlerindendir. Sizin cimrilik ateşinizin bir şulesidir. Yangına su serpmeyi bırakın cömertlik edip fakirlere, yoksullara yardım edin. yiyecek içecek dağıtın, cimriliği bırakın," dedi.
Bunu duyan halk itiraza başladı:
"Biz cömert insanlarız fakirleri doyuruyor yoksullara yardımda yarışıyoruz." dediler.
Bunun üzerine Hz. Ömer Lr. a.)
Dış alemdeki ateşi su söndürür. Fakat şehvet ateşi kıyamete kadar sürüp gider.
allah onlardan razı olsun teşekkürler ablacım paylaşımın için
YanıtlaSilbirde senle bir şey paylşmak istiyorum hani uğur koşarın kitaplarından alıntılar paylaşmıştın bende severek bir heycanla okuma vesilesi bulmuştum sayende çok istemiştim bu kitabı alıp okumayı senlede paylaşmıştım ne kadar çok okumak istediğimi ki rabbimin izniyle yazarın iki kitabını da bana sağolsun kitap kardeşi etkinliğinde kardeşim alıp göndermiş hemde ben demeden
Çok sevindim :)) teşekkürler yorumun için...
SilBu hikayeleri severek okuyorum :D Gerçekten anlamlı hikayeler paylaşıyorsun. Teşekkür ederim efendim.
YanıtlaSilTeşekkür ederim :) sizin yorumlarınız sayesinde paylaşmaya devam edeceğim...
Silİstanbul’da adam gibi su tesisatçısı ile sonunda karşılaştım.
YanıtlaSilhttp://istanbulsutesisatcisi.blogspot.com.tr/